ஆண்டுக்கணக்காக மஞ்சளும் சந்தனமும் பூசிப்பூசி மாட்டுவாலைப்போல மெழுகோடி விட்டிருந்த கொச்சைக்கயிற்றினால் பின்னப்பட்ட சாட்டையை வாசலில் நின்றபடி வீட்டினுள் எறிந்துவிட்டு…
சிறுகதை
-
-
-
குறித்த நேரத்துக்குப் பத்து நிமிடங்கள் முன்னரே சென்னையிலிருந்து பெங்களூருக்கு வந்து சேர்ந்துவிட்டோம். பெங்களூருவிலிருந்து கோவாவுக்குச் செல்ல வேண்டிய விமானம்…
-
ஒரு நொடிகூட மூச்சைக் கவனிக்க முடியவில்லை. இதயம் படபடவெனத் துடிக்கிறது. கண்ணை மூடினாலே பத்து, நூறு, ஆயிரம் முகங்களும்…
-
வெங்கி என்னைவிட நான்கு வயது இளையவன். அவன் குழந்தையாய் இருந்த காலத்தை நினைக்க முயலும்போது, அம்மாவின் மடியில் கிடந்த…
-
உள்ளே இருக்கும் குழந்தை வெளியே வருவதற்காக எலும்புகள் விரிவடையத் தொடங்கியதும், உடலை நகர்த்த முடியாதபடிக்கு நடுமுதுகில் சடசடவெனெ வலி…
-
அப்பழுக்கற்ற வெயில் தலைக்குள் இறங்கியது. கண்ணிமைகளுக்கு மேலிருந்த இடுக்குகளில் வெம்மை சூழ்ந்து கனத்தது. அப்படியே மொத்த ஆவியும் எழுந்து…
-
அதை மற்றுமொரு சாதாரணப் பயணம் என்றுதான் நம்பியிருந்தேன். விமானி தன்னை அறிமுகப்படுத்திக்கொண்டதும் எல்லோரும் சற்று நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தார்கள். டெல்லி…
-
இம்முறை நாற்காலி கிரீச்சிடும் ஒலி எஸ்.ஐ. அறையிலிருந்து பலமாகக் கேட்டது. நான் திரும்பி ஹெட் கான்ஸ்டபிள் நடராஜனைப் பார்த்தேன்.…
-
விடிகாலையில் கடப்பாரைச் சத்தம் கேட்ட பின்பு போர்வையைப் போர்த்தியபடி ராசப்பன் டீ கடைக்கு வந்துசேர்ந்தவர்கள் இன்னும் உருமாலையைக் கழற்றாமல்…
-
“நான் உன்னைக் கூட்டிட்டுப் போறேன்!“ என்று கொஞ்சலாகச் சொல்லுகிறாள் லல்லி. மேலே போட்டிருந்த முந்தானை சர்வ அலட்சியமாக விலகிக்…
-
“ஒழுக்கம்தான் சார் ஃபர்ஸ்ட்டு, ஒழுக்கமில்லாத பசங்க இந்த ஸ்கூலுக்குத் தேவையில்ல, நீங்க ஒங்க பையன கூட்டிட்டுப் போயிருங்க சார்.…